نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

سایت رسمی N A M I R

‏ صفحه نخست ◄

 

 

بنیانگذار دکتر شاپور بختیار
National Movement of the Iranian Resistance
NAMIR

Founded by Shapour Bakhtiar

http://www.namironline.info

 

بیانیه‌ی

نهضت مقاومت ملی ایران

درباره‌ی مرگ ابراهیم رییسی

و واکنش های مربوط به آن

 

مرگ ابراهیم رییسی و وزیر خارجه‌ی او در یک سانحه‌ی هوایی برخوردهای بسیار و واکنش‌های گوناگونی را به دنبال داشت.

واکنش جمهوری اسلامی و بویژه ولی «فقیه» آن، گذشته از تشریفاتی که اجباراً می‌بایست برگذارمیشد، حاکی از این بود که تغییری در اوضاع رخ‌نداده و این بدان معناست که مقامات این باصطلاح حکومت بسادگی قابل جانشینی و تعویض اند و شخصیتی نیستند که با برکناری یا مرگ آنان سرمایه‌ای انسانی یا سیاسی از دست رفته و چیزی از میان رفته‌باشد! به عبارت دیگر هر یک از آنان مهره‌ای بیش نیست که بسادگی قابل جانشینی است.

نوعی واکنش دیگر نیز از سوی برخی از مقامات یا مراجع رسمی جهان، به شکل تسلیت به جمهوری اسلامی یا مراسم سکوت دیده‌شد. اما این واکنش ها، خوشبختانه اعتراض شدید برخی از مقامات منتخب یا مسئول کشورهای مربوط را بدنبال داشت که تسلیت درباره‌ی مرگ کسی را که ملت ایران او را جلاد تهران نامیده و جنایات او بحدی بوده که هیچ مرجع سیاسی یا اجتماعی مهم جهان از آن بیخبر نبوده، نه تنها نابجا بلکه ناپسند و زننده دانسته‌بودند.

بدیهی است که مرگ جنایتکاران بزرگی که گذشته‌ی سیاه آنان مملو از تبهکاری و خیانت به ملت بوده نمی‌تواند کسی را غمگین سازد، حتی آن بخش از نزدیکانشان را که رگی از انسانیت در وجود خود داشته‌باشند.

در مورد ابراهیم رییسی این ویژگی به درجه‌ی کم نظیری صدق می‌کند. او افزون بر جنایات سالهای اخیر، خاصه بدنبال قتل مهسا امینی، یکی از اعضاء کمیته‌ی مرگ ۱۹۶۷ و امضاء کننده‌ی حکم اعدام هزاران زندانی بوده که یا دوره‌های محکومیتشان ـ آنهم محکومیت‌هایی در بیدادگاههای جمهوری اسلامی ـ را گذارنده‌بودند یا در جریان گذراندن آن بوده‌اند. او در صورت افتادن به دست عدالت مستحق سخت‌ترین کیفرها می‌بود. بنا بر این واکنش در برابر او تنها می‌توانست واکنش حق و مبتنی بر حقوق و قانون باشد. از اینرو مرگ طبیعی یا تصادفی او نمی‌توانست بیان کننده‌ی حق او محسوب گردد؛ اما همانند مرگ قاسم سلیمانی، جنایتکاری دیگر، نه می‌توانست سبب اندوه یک انسان منصف و واقع‌بین باشد و نه دلیلی بر شادمانی او. رضایت تنها می‌تواند نتیجه‌ی پیروزی حق در اجرای عدالت و مجازات عادلانه باشد، نه ناشی از ارضاء حس انتقام؛ خواه این احساس تحقق «انتقام» نتیجه‌ی یک سانحه باشد، خواه حتی حاصل یک مجازات. خرده گرفتن چنین احساس رضایتی بر مردم زجردیده‌ای که مجازات دیگری را در افق نمی بینند دشواراست، اما تأیید آن نیز از جهت اخلاقی ناسالم و خاصه عوامفریبانه است.

ما قویاً خواستار مجازات عادلانه‌ی همه‌ی جنایتکاران جمهوری اسلامی هستیم، برای اجرای عدالت و نه برای ارضاء حس ناسالم انتقام.

 

ایران هرگز نخواهدمرد

نهضت مقاومت ملی ایران

شنبه، پنجم خردادماه ۱۴۰۳